مکانیزم اجماع، فرآیندی است که اطمینان می‌دهد تمام نودهای شبکه ارز دیجیتال در مورد وضعیت صحیح بلاک چین توافق داشته باشند. این امر برای اطمینان از امنیت و کارایی شبکه ضروری است.
انواع مختلفی از مکانیسم‌های اجماع وجود دارد، اما رایج‌ترین آنها عبارتند از:
- اثبات کار (PoW): در مکانیزم اثبات کار، نودها برای تایید تراکنش‌ها و ایجاد بلوک‌های جدید، رقابت می‌کنند. برای انجام این کار، آنها باید معماهای پیچیده‌ای را حل کنند که به قدرت محاسباتی زیادی نیاز دارد.
- اثبات سهام (PoS): در مکانیزم اثبات سهام، نودها برای تایید تراکنش‌ها و ایجاد بلوک‌های جدید، بر اساس مقدار ارز دیجیتالی که استیک کرده‌اند، انتخاب می‌شوند.
- اثبات سهام نمایندگی (DPoS): در مکانیزم اثبات سهام نمایندگی، کاربران ارز دیجیتال خود را به نمایندگانی واگذار می‌کنند که برای تایید تراکنش‌ها و ایجاد بلوک‌های جدید انتخاب می‌شوند.
- اثبات اثبات زمان (PoET): در مکانیزم اثبات اثبات زمان، نودها برای تایید تراکنش‌ها و ایجاد بلوک‌های جدید، بر اساس زمان ورود به سیستم انتخاب می‌شوند.
- اثبات ذخیره (PoS): در مکانیزم اثبات ذخیره، نودها برای تایید تراکنش‌ها و ایجاد بلوک‌های جدید، بر اساس مقدار فضای ذخیره‌ای که در شبکه اختصاص داده‌اند، انتخاب می‌شوند.
هر مکانیسم اجماع مزایا و معایب خاص خود را دارد. انتخاب مکانیسم اجماع مناسب به عوامل مختلفی بستگی دارد، مانند نوع ارز دیجیتال، هدف شبکه و میزان امنیت مورد نیاز.