تفاوت‌های اساسی بین ارزهای دیجیتال و ارزهای سنتی (معمولی) عبارتند از:
تفاوت های ماهیت فیزیکی
ارزهای سنتی: ارزهای سنتی مانند دلار، یورو یا درهم دارای نمایندگی‌های فیزیکی هستند که به صورت اسکناس و سکه‌ها به دسترسی عمومی قرار دارند.
ارزهای دیجیتال: ارزهای دیجیتال بدون وجود شکل فیزیکی و نمایندگی‌های ملموس در دنیای واقعی وجود دارند. آن‌ها به صورت الکترونیکی و در محیط‌های آنلاین وجود دارند.
تفاوت های محل ذخیره‌سازی
ارزهای سنتی: ارزهای سنتی به صورت فیزیکی در بانک‌ها، کیف‌پول‌ها و در معاملات نقدی ذخیره می‌شوند.
ارزهای دیجیتال: ارزهای دیجیتال در کیف‌پول‌های الکترونیکی و ذخیره‌سازی در شبکه‌های بلاکچین انجام می‌شود.
تفاوت های مالکیت و انتقال
ارزهای سنتی: انتقال ارزهای سنتی نیاز به تحویل فیزیکی دارد، به عبارت دیگر، باید ارزها به صورت فیزیکی تحویل داده شوند.
ارزهای دیجیتال: انتقال ارزهای دیجیتال به صورت الکترونیکی و آنلاین انجام می‌شود و نیازی به تحویل فیزیکی ندارد.
تفاوت های کنترل مرکزی
ارزهای سنتی: ارزهای سنتی تحت کنترل مراکز مالی و دولت‌ها قرار دارند و اقدامات اجرایی و تغییرات توسط موسسات مرکزی انجام می‌شود.
ارزهای دیجیتال: ارزهای دیجیتال به طور غیرمتمرکز و توسط شبکه‌های بلاکچین اداره می‌شوند و تصمیمات تغییرات توسط جامعه‌ی کاربری این ارزها انجام می‌شود.
تفاوت های شفافیت و امنیت
ارزهای سنتی: تراکنش‌های ارزهای سنتی ممکن است نیاز به مشارکت موسسات مالی و تایید مراحل انتقال داشته باشند که ممکن است زمان‌بر و پیچیده باشد.
ارزهای دیجیتال: تراکنش‌های ارزهای دیجیتال به صورت عمومی در شبکه‌های بلاکچین ثبت و قابل مشاهده هستند و امنیت بالاتری دارند.
در کل، ارزهای دیجیتال به عنوان یک نوع ارز دیجیتال و تکنولوژی مبتنی بر بلاکچین به طور غیرمتمرکز و تا حد زیادی متفاوت از ارزهای سنتی که ما در زندگی روزمره استفاده می‌کنیم، عمل می‌کنند.
