اصطلاح مارجین (Margin) یکی از پرکاربردترین مفاهیم در معاملات ارز دیجیتال است. این واژه به میزان سرمایه‌ای اشاره دارد که معامله‌گر باید به‌عنوان وثیقه یا ضمانت برای باز کردن یک موقعیت معاملاتی در صرافی کنار بگذارد.
در این مقاله چه می‌خوانیم؟
مارجین چیست؟
در ساده‌ترین تعریف، مارجین سرمایه‌ای است که برای ورود به یک معامله با اهرم (Leverage) استفاده می‌شود. معامله‌گر بخشی از دارایی خود را به‌عنوان مارجین قرار می‌دهد و صرافی یا بروکر اجازه می‌دهد تا چند برابر این مبلغ معامله کند.
به‌طور مثال اگر شما ۱۰۰ دلار به‌عنوان مارجین داشته باشید و اهرم ۱۰ انتخاب کنید، می‌توانید معامله‌ای به ارزش ۱۰۰۰ دلار باز کنید.
چرا مارجین مهم است؟
- قدرت خرید بیشتر: معامله‌گر می‌تواند با سرمایه کمتر معاملات بزرگ‌تری انجام دهد.
- امکان کسب سود بیشتر: اگر تحلیل درست باشد، سود حاصل چند برابر سرمایه اولیه خواهد بود.
- افزایش ریسک: مارجین همان‌قدر که می‌تواند سود را زیاد کند، خطر از دست دادن سرمایه را هم بیشتر می‌کند.
انواع مارجین در ارز دیجیتال
در ادامه انواع مارجین را بررسی می‌کنیم:
مارجین اولیه (Initial Margin)
مارجین اولیه همان مبلغی است که باید برای باز کردن یک موقعیت معاملاتی در اختیار داشته باشید. این مبلغ به‌عنوان وثیقه اولیه عمل می‌کند تا صرافی مطمئن شود شما توانایی پوشش ریسک معامله را دارید.
برای مثال، اگر بخواهید یک معامله به ارزش ۱۰۰۰ دلار با اهرم ۱۰ باز کنید، باید حداقل ۱۰۰ دلار مارجین اولیه داشته باشید. در واقع بدون مارجین اولیه امکان باز کردن پوزیشن وجود ندارد.
مارجین نگهداری (Maintenance Margin)
مارجین نگهداری حداقل موجودی لازم در حساب شماست تا معامله همچنان باز بماند. اگر به دلیل ضرر، موجودی حساب کمتر از این حد شود، صرافی به‌طور خودکار پوزیشن شما را خواهد بست؛ این همان فرآیند لیکویید شدن (Liquidation) است. به بیان دیگر، مارجین نگهداری مثل یک هشدار عمل می‌کند: اگر بالاتر از آن بمانید، معامله ادامه پیدا می‌کند؛ اما اگر پایین‌تر بروید، سرمایه‌تان برای جبران ضرر کافی نیست.
مارجین ایزوله (Isolated Margin)
در سیستم ایزوله، مقدار مارجین تنها به همان موقعیت اختصاص داده می‌شود و هیچ ارتباطی با موجودی کل حساب ندارد. یعنی اگر پوزیشن شما وارد ضرر شود، تنها همان مقدار مارجین از بین می‌رود و سایر دارایی‌های حساب دست‌نخورده باقی می‌مانند.
این حالت برای معامله‌گرانی که می‌خواهند ریسک خود را محدود کنند بسیار کاربردی است. مثلاً اگر شما ۱۰۰۰ دلار موجودی دارید و فقط ۱۰۰ دلار به یک پوزیشن ایزوله اختصاص دهید، حتی اگر پوزیشن لیکویید شود، باقی مانده حساب شما امن خواهد بود.
مارجین کراس (Cross Margin)
در مارجین کراس، کل موجودی حساب برای پوشش ضررها استفاده می‌شود. این یعنی اگر یک پوزیشن در ضرر باشد، صرافی می‌تواند از موجودی آزاد شما در سایر بخش‌های حساب هم برداشت کند تا معامله بسته نشود.
این روش می‌تواند احتمال لیکویید شدن سریع را کاهش دهد، چون همیشه از موجودی کلی شما استفاده می‌شود. اما در عین حال ریسک بالاتری دارد؛ چراکه اگر بازار برخلاف تحلیل شما حرکت کند، ممکن است کل حساب درگیر ضرر و در نهایت لیکویید شود.
جمع‌بندی
مارجین (Margin) در ارز دیجیتال به سرمایه‌ای گفته می‌شود که به‌عنوان وثیقه برای ورود به معاملات اهرمی استفاده می‌شود. این مفهوم ابزار قدرتمندی است که می‌تواند سودهای بزرگ ایجاد کند، اما در عین حال خطر از دست رفتن کل سرمایه را هم دارد. برای موفقیت در معاملات مارجین، باید به مدیریت ریسک، استفاده از استاپ‌لاس و انتخاب لوریج مناسب توجه ویژه داشته باشید.